Sunday, August 30, 2009

"દરેક રસ્તે એક જ મંઝિલ નથી હોતી, દરેક મંઝિલનો એક જ રસ્તો નથી હોતો"

પૂર ઝડપે દોડવા સમર્થ એવી તમારી નવી નક્કોર એર કન્ડીશન્ડ ટોયોટા ઈનોવા ગાડી પણ આ ઉબડ-ખાબડ રસ્તા પર ગોકળ ગાયની ગતિએ જઈ રહી હતી અને કાચ ચઢાવેલી બારીની આરપાર તમે ઉડતી ધૂળને જોઈ રહ્યા હતા કશ્યપ ત્રિવેદી.

હા, કશ્યપ ત્રિવેદી, પિસ્તાલીસ વર્ષની જૈફ ઊંમરે અમદાવાદ જેવા મોટા શહેરમાં કેમીકલના ધંધામાં તમે ખૂબજ નામ અને દામ કમાયેલા અગ્રગણ્ય બિઝનેસમેન આજે તમારા મૂળ વતન એવા ગાંધીનગર જિલ્લાના અમીયાપુર નામના નાનકડા ગામ તરફ જઈ રહ્યા છો.

એકવીસ વર્ષીય તમારો યુવા ડ્રાઈવર નરેશ પોતાના કામમાં ખૂબજ હોંશીયાર અને રસ્તાથી પરિચિત હોવાથી તમે ઊડતી ધૂળની આરપાર તમારા વિતેલા અતીતને વાગોળી રહ્યા છો. આ ગામની માટીમાં, આદરણીય ગણાતા અને "ગજા ગોર" તરીકે ઓળખાતા ગજાનન ત્રિવેદીના ઘરે તમારો જન્મ થયો હતો અને આ જ ગામમાં તમારૂં બાળપણ વીત્યું હતું. એ બાળપણના સ્મરણો જ આજે તમને અહિં ખેંચી લાવ્યા હતા. તમારા જ ફળિયામાં રહેતી, વયમાં તમારાથી બે વર્ષ નાની અમી આચાર્યની સાથે વીતેલું તમારૂં બાળપણ, એ ઘરઘત્તા, દોડ-પકડ, સંતાકુકડીની રમતો, આંબાવાડિયામાં કેરીઓ ખાવા જવાનું, વગેરે વિતેલા પ્રસંગો એક ચિત્રપટની માફક તમારી આંખ સામેથી પસાર થઈ રહ્યા છે. માધ્યમિક શિક્ષણ પૂર્ણ કરી તમે હાઈસ્કૂલના અભ્યાસ માટે તમારા કાકાના ઘરે અમદાવાદ આવવા નીકળતા હતા ત્યારે ઉદાસ અને રડમસ ચહેરે તમારી સામે જોઈ રહેલી અમીની આંખો જાણે કે સાથ છોડ્યાની ફરિયાદ કરી રહી હતી ત્યારે તમે એ પ્રેમાળ આંખોમાં આંખ પરોવવાની હિંમત નહતા કરી શક્યા અને તમે ઉજજવળ ભવિષ્ય માટે તમારી બાળસખીથી વિદાય લીધી હતી; કશ્યપ ત્રિવેદી.

દોડધામથી ભરેલી અમદાવાદી જીવનશૈલીમાં એ પછીના તમારા વર્ષો અભ્યાસ અને ટકાવારી મેળવવામાં પસાર થઈ ગયા અને જ્યારે તમે કેમીકલ એન્જીનીયરની ડિગ્રી મેળવી ત્યારે એ જ દિવસે તમને સમાચાર મળ્યા કશ્યપ કે તમારી બાળસખી અમીના વિવાહ થઈ ચૂક્યા છે. કશ્યપ, એ પછીના વર્ષે તમે કેમીકલનો સ્વતંત્ર ધંધો શરૂ કર્યો અને એ પછી નાણા પ્રાપ્તિ અને ધંધાના વિકાસ માટેની મીટીંગો પાછળ તમારો સમય પસાર થઈ ગયો અને એજ અરસામાં તમારા લગ્ન થઈ ગયા અને તમે પણ તમારા ગૃહસ્થ જીવનમાં ગોઠવાઈ ગયા.

અને એક સવારે કશ્યપ ત્રિવેદી તમને ફરી એક સમાચાર મળ્યા કે તમારી બાળસખી અમી આચાર્ય પર કુદરતે વૈધવ્યની સફેદ સાડી ઓઢાડી દીધી છે, ત્યારે બિઝનેસમેન કશ્યપ ત્રિવેદીના શરીરમાં રહેલું ગ્રામ્ય વાતાવરણનું ભોળું હૈયું કલ્પાંત કરી ઊઠ્યું અને તમને તમારા ગામ તમારી બાળસખી અમી પાસે દોડી જવાની અદમ્ય ઈચ્છા થઈ આવી પરંતુ બિઝનેસી બીઝી શિડ્યુલ અને મીટીંગોએ તમારા પગ બાંધી રાખ્યા હતા.

અને આજે વર્ષો પછી તમારા ગામમાં નવી બનેલી એકમાત્ર હાઈસ્કૂલના ઉદ્ઘાટન સમારંભમાં તમને મુખ્ય અતિથિ તરીકેનું આમંત્રણ મળતાં "એક કાંકરે બે પક્ષી" ની જેમ અતિથિ પદ શોભાવવા અને તમારી બાળસખી અમીને મળવા તમે અમીયાપુર આવી રહ્યા છો.

પણ તમને ક્યાં ખબર છે કશ્યપ કે જેને મળવા તમે અમીયાપુર આવી રહ્યા છે, તે તમારી બાળસખી અમી આજે સવારે સીડી પરથી લપસી પડી છે અને તેને માથાના ભાગે ગંભીર ઈજા થતા સારવાર અર્થે અમદાવાદની સિવીલ હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવામાં આવી છે. જીવન-મૃત્યુ વચ્ચે ઝોલા ખાતી એ અમી આચાર્ય પાસે સારવારના પૂરતા નાણા પણ નથી.

માટે કશ્યપ જો તમે અમીને મળવા માંગતા જ હોવ તો ઝડપથી નરેશને સૂચના આપો કે ગાડી તમારા ગામ તરફથી પાછી વાળી અમદાવાદની સિવીલ હોસ્પિટલની દિશામાં દોડાવે.....

લેખકઃ આશિષ એ. મહેતા
એડીટરઃ અજય એમ. પટેલ

3 comments:

  1. hey Ashish bhai
    It'very very nice stories & poems

    keep it up

    ReplyDelete
  2. superb Ashish as always

    ReplyDelete