Gujarati Sher-Shayri - Post 4

આ પોસ્ટનું અંગ્રેજી વર્ઝન






છે સુખ છતાં મન કેમ ઉદાસ છે,
જેમ વહે છે નદી એમ જીંદગી જાય છે,
ખબર છે કે નથી અટકતી કોઈના વગર આ દુનિયા,
છતાં કોઈની યાદોથી આંખો કેમ છલકાય છે...?







પહેલા વરસાદની કોમલ બુંદ મોકલું છું,
ભીની માટીની સુગંધ મોકલું છું,
લીલાછમ્મ છે વૃક્ષોના પર્ણો,
અંતરથી ખોબો ભરી યાદ મોકલું છું.







અમે જિંદગીને સવારીને બેઠા,
તમે આવશો એવું ધારીને બેઠા,
ફક્ત તમારા એક દિલને જીતવા, 
અમે આખો સંસાર હારીને બેઠા.







નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ના મળે,
ફરી આ જીવન ધરતી પર મળે ના મળે,
કરું છું યાદ દિલથી તમને આજે,
કદાચ મારું દિલ કાલે ધબકતું મળે ના મળે.







પોતાની હસ્તી બેફીકર હોવી જોઈએ,
દુનિયાની નજર તમારી ઉપર હોવી જોઈએ,
કામ એવા કરો જીવનમાં કે ભગવાન પણ કહે,
એમની જગ્યા તો મારી બાજુમાં જ હોવી જોઈએ.







પ્રેમ શું છે એ ના પૂછો તો સારું,
સાચવો તો અમૃત છે,
પીવો તો ઝેર છે,
હર રાતે એક મીઠો ઉજાગરો છે,
આંખ અને નિંદરને સામ-સામે વેર છે,
આનું નામ જ પ્રેમ છે.







જોડે ચાલવું એ શરૂઆત છે,
જોડે રહેવું એ પ્રગતિ છે,
જોડે જીવવું એ જીંદગી છે,
જોડે મરવું એ નસીબ છે,
પણ અલગ રહીને પણ જોડે રહેવું એ દોસ્તી છે.







દરિયો જેમ સુનો છે મોજા વગર,
પ્રેમમાં મજા ના આવે સજા વગર,
દવાની કોઈ કિંમત નથી ઈજા વગર,
એટલે તો આજ સુધી કોઈ જીવ્યું નથી એક-બીજા વગર.







ના જીવેલા પળ પણ ક્યારેક જીવન બની જાય છે,
આંખના ઉજાસ પણ ક્યારેક અંધારા બની જાય છે,
પ્રેમ કરો તો દોસ્તો સાચવજો,
ક્યારેક વધારે પડતો પ્રેમ પણ દર્દનું કારણ બની જાય છે.







જીવન મળ્યું છે, જીવી લેજો,
આંખ મળી છે, દુનિયા જોઈ લેજો,
મુસીબતમાં હોવ ત્યારે, અમને કહી દેજો,
જાન પણ હાજર છે, ક્યારેક માંગી લેજો.