આનંદ પ્રિયા ભાગ - 9

ફોરમનો અર્થ થાય સુગંધ..

“અંત્યોદય ઉત્થાન યોજના”, રાજકીય પાર્ટી દ્વારા આવી એક યોજના અમલમાં મૂકવામાં આવી હતી. તેના પ્રચાર અને પ્રસારની જવાબદારી વોર્ડમાં વી.એસ.ને સોંપવામાં આવી. વી.એસ.ની જોડે જોડે જ હું જતો હતો. મારા જ વિસ્તારની ઘણી બધી સોસાયટી, શેરીઓ અને ફ્લેટ જે મેં જોયા તો ન હતા પણ તેના નામ પણ મને ખબર ન હતી તે તમામથી ધીમે ધીમે હું રાજકીય પ્રવૃત્તિના કારણે પરિચીત થતો ગયો હતો. પટેલ વાસ, જે વિસ્તારમાં હું રહેતો હતો તેના ગામતળનો એક વાસ, હાલ તો મોટે ભાગે ત્યાં ભાડુઆત રહે છે. ફોરમ આવી જ એક ભાડુઆત. વી.એસ.ને એક સ્થાનીક આગેવાને એના વિશે માહિતી આપી, “જરૂરીયાત વાળી સ્ત્રી છે, એકલી રહે છે અને નોકરી કરી જીવન પસાર કરે છે. સારા વર્ણની (જ્ઞાતિની) છે એટલે સામે ચાલીને માંગશે નહિ પણ જો તમારાથી કંઈ થઈ શકતું હોય તો...” જમાનાના ખાધેલ વી.એસ. એ એના વિશેની બાકીની માહિતી જાણી અને પછી મને કીધું, “હું દર મહિને તને રાશન કીટ અને જીવન જરૂરી વસ્તુઓની કીટ આપીશ. આ બેન તારા સમાજની છે એટલે તું જઈને એને સમાજ વતીથી આપી આવજે. તારે કેવી રીતે આપવી તે તારો પ્રશ્ન?” પહેલી વખત એને કીટ આપવા એને ઘરે ગયો એને બહુ જ સમજાવવી પડી કે “આ કોઈ ઉપકાર નથી. આપણા સમાજના લોકોએ સર્વે કર્યો અને સમાજની યોજના મુજબ આ કીટ આપી રહ્યો છું.” ઘણી સમજાવટ પછી એણે કીટ લીધી. એ હતી અમારી વાતચીતની શરૂઆત.

એ પછી દર મહિને એને મળવાનું થયું. સ્ત્રીના એક બીજા સ્વરૂપનો પરિચય થયો. ફોરમે પોતાની જાતની આસપાસ કડક વર્તનનું એક એવું આવરણ બનાવી લીધું હતું કે એની સાથે કામ સિવાય કોઈ વાતચીત કરતું ન હતું. પણ એ આવરણની અંદર એક કોમળ, લાગણીશીલ અને પતિથી પીડીત સ્ત્રી છુપાઈને બેઠી હતી. એક સ્ત્રી જે કોઈના ખભે માથું મૂકીને રડીને મન હળવું કરવા માંગતી હતી પણ એના પોતાના લોહીના સંબંધોના તમામ ખભા પારકા થઈને ઉભા હતા.

ફોરમ સાથેના પરિચયનો એ લગભગ ચોથો કે પાંચમો મહિનો હશે. હું એના ઘરે રાશનકીટ આપવા ગયો હતો. એ દિવસે એના ઘરે દરવાજો ખખડાવ્યો ખાસી વાર પછી દરવાજો ખૂલ્યો ફોરમનો ચહેરો કહી આપતો હતો કે એ રડી રહી હતી અને મોઢું ધોઈને સ્વસ્થ થવામાં વાર લાગી એટલે દરવાજો ખોલવામાં સમય લાગ્યો.

“બધું બરાબર તો છે ને.?” અનાયાસે મારાથી પૂછાઈ ગયું.

આવો બેસો પછી વાત... પહેલી વખત એના ઘરે ગયો જુના જમાનાનું મકાન એટલે રોડ ઉપરથી સીધું જ દેખાય એ રીતે હું ચોકમાં બેઠો. ફોરમે એની જીવન કહાની કહી. સંસારમાં દુઃખ સામે ઝઝુમતા લોકોની કમી નથી. ફોરમ એમાંની જ એક હતી.  બસ એક વિચાર આવ્યો......

.... વધુ આવતા અંકે...

 આશિષ એ. મહેતા

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા સિરીઝના આગળના ભાગ વાંચવા માટે અહીં ક્લિક કરશો.

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા : ભાગ-9   by Ashish A. Mehta is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Based on a work at http://www.gujjustuff.com/.

Permissions beyond the scope of this license may be available at http://www.gujjustuff.com/

આનંદ પ્રિયા ભાગ - 8

“હું વિચારી પણ નથી શકતો કે મારા ખાસ મિત્રોએ મારાથી વાત છુપાવી રાખી હોય, આનંદે અને કર્મણે બંને એ મને પારકો ગણ્યો. શિલ્પા, આનંદ પ્રેમમાં હતો અને એ વાત કર્મણ જાણતો હતો પણ આનંદે કર્મણને મને જણાવવાની ના પાડી હતી. આનંદે મને પારકો ગણ્યો.”

ડોક્ટર સમીર લાગણીના આવેશમાં બોલી રહ્યો હતો અને એના મુખમાંથી વાણીની સાથે આંખોમાંથી અશ્રુ પ્રવાહ વહી રહ્યો હતો.

“રીલેક્સ ડીયર, તમને નથી જણાવ્યું તો એની પાછળ કંઈક કારણ તો હશે જ ને. ચાલો ફ્રેશ થઈ જાવ. આનંદભાઈની ડાયરીમાં હજુ ઘણા રહસ્યો સામે આવશે એવું મને લાગે છે.” શિલ્પાએ સમજદાર પત્ની તરીકે ડોક્ટર સમીરને સાંત્વના આપી.

આંખોમાંથી ઉંધ ગાયબ થઈ ચૂકી હતી. શિલ્પાએ મેઈન લાઈટ ઓફ કરીને ડીમલાઈટ ચાલુ કરી, ડોક્ટર સમીર પથારીમાં પડ્યા અને આંખો બંધ કરી, પણ મનના વિચારોને કેવી રીતે બંધ કરવા તે મેડીકલ સાયન્સમાં ભણાવવામાં નથી આવતું. ...

સવારે શિલ્પાએ ડોક્ટર સમીરને ઉઠાડ્યો ત્યારે સવારના સાડા સાત થઈ ગયા હતા. સમીરનો ચહેરો કહી આપતો હતો કે, રાત્રે ઉંઘ પૂરી થઈ નથી.

બ્રેકફાસ્ટ માટે ડાઈનીંગ ટેબલ ઉપર ડોક્ટર સમીર પહોંચ્યો ત્યારે કર્મણ ન દેખાતા એણે અનુમાન લગાવ્યું કે કર્મણ વહેલો નીકળી ગયો હશે. પણ એના આશ્ચર્ય વચ્ચે, કર્મણ નાઈટ ડ્રેસમાં જ ડાઈનીંગ ટેબલ ઉપર આવ્યો. કર્મણનો ચહેરો પણ એના ઉજાગરાની ચાડી ખાતો હતો.

“સમીરભાઈ, આને કંઈક સમજાવો અને કંઈક દવા આપતા જાવ.” કાજલે કહ્યું. “રાત્રે મોડા સુધી રડ્યા છે અને સારી રીતે નથી સૂતા. સવારે કહે માથું દુઃખે છે.”

સમીરે અને કર્મણ બંનેએ લગભગ એક જ સમયે એક બીજાની સામે જોયું. બંને એક બીજાનો ચહેરો જોઈ સમજી ગયા...

કર્મણને દવા આપી સમીર હોસ્પિટલ જવા નીકળ્યો અને જતા જતા એણે શિલ્પાને કીધું, “આજે મહારાજને કહેજે સાંજે બાજરીના રોટલા, રીંગણનો ઓળો, લસણની ચટણી, છાશ બનાવે.”

કર્મણ, કાજલ, શિલ્પા અને સમીર બધાના ચહેરા ઉપર સ્મિત રેલાઈ ગયું. સમીરે, કર્મણની પસંદગીનું મેનું બનાવવાનું કીધું હતું.

રાત્રે ડાઈનીગં ટેબલ ઉપર સમીર અને કર્મણ બંને તેમના પરિવાર સાથે જમવા બેઠા. જમીને સમીર અને કર્મણ, સમીરના રૂમમાં ગયા અને આનંદની ડાયરી ગઈકાલે જ્યાં અટક્યા હતા ત્યાંથી આગળ વાંચવાની શરૂ કરી.

“પ્રેમિકા જો પત્ની સ્વરૂપે મળે તો શ્રેષ્ઠ, પત્ની જો પ્રેમિકા બની જાય તો ઉત્તમ પણ પત્ની મળે એ પ્રેમિકા કે મિત્ર કંઈપણ ન બની શકે અને ટીકાકાર બની જાય તો પુરૂષનું જીવન કાણા વાળી હોડી જેવું બની જાય.

જેની સાથે લગ્ન કરવાના સપના જોયા તે પોતે જ એક સ્વપ્ન બની ગઈ અને દૂર દેશ ચાલી ગઈ. ગધા પચીસીની ઉંમર વીતી ગઈ. પપ્પાનો ધંધો ધીમે ધીમે સંભાળી લીધો હતો. સમીર તું મેડીકલમાં માસ્ટર ડિગ્રી મેળવવામાં પડ્યો હતો અને કર્મણ એની એમ.બી.એ.ની ડિગ્રીને માર્કેટના અનુભવથી ધારદાર બનાવી રહ્યો હતો. 28 વર્ષની ઉંમરે મારા દૂરના કાકા મારા માટે એક સંબંધ લઈને આવ્યા. પરિવારમાં એમના સિવાય કોઈ વડીલ ન હતું. પ્રેમ વગરના લગ્ન થઈ ગયા મારા આશા સાથે, આશા જે હંમેશા નિરાશાની જ વાતો કરતી, દરેક વાતમાં ન કારો કરતી, શંકાશીલ સ્વભાવ વાળી. લગ્ન થઈ ગયા અને લગ્નના છ મહિનામાં જ એ પિયર જતી રહી અને પછી સીધી છૂટાછેડાની નોટિસ આવી ગઈ. એ છ મહિના હું તમારા બંનેના સંપર્કમાં નિયમીત ન હતો. આશા સાથેનું લગ્ન જીવન છૂટાછેડાથી પૂર્ણ થયું અને ફરીથી હું મારો ધંધો અને મારૂ કામ... પણ એ છ મહિનામાં મને જે અનુભવ મળ્યા, વ્યક્તિની નકારાત્મક માનસિકતાનો પરિચય મળ્યો તે મારા માટે મહત્વનો બની રહ્યો.

મારા છૂટાછેડા બાદ, જીવન એક પધ્ધતિમાં ગોઠવાઈ ગયું. શક્ય હોય ત્યાં સુધી દરેક ટુરમાં હું જતો. બંને ટાઈમ જમવાનું ઓફિસમાં જ રાત્રે સૂવા ઘરે જવાનું અને સવારે તૈયાર થઈને પાછા ઓફિસ જતા રહેવાનું.. એ સમયે વી.એસ. મારા રાજકીય ગુરૂ મારા જીવનમાં આવ્યા. ધંધાની સાથે સાથે ધીમે ધીમે રાજકીય પ્રવૃત્તિઓમાં જોડાયો ત્યારે જાણ્યું કે, મારા કરતા પણ વિષમ પરિસ્થીતીમાં જીવતા-ઝઝુમતા ઘણા લોકો છે. એવા કેટલાય મધ્યમ વર્ગીય પરિવાર છે જે શરમના માર્યા માંગી પણ નથી શકતા અને સહન પણ નથી કરી શકતા. આવા વ્યક્તિઓને મદદ કરવા માટે મેં અને વી.એસ. બંનેએ ભેગા થઈને એક ટ્રસ્ટ ખોલ્યું છે. તમે જ્યારે મારા મકાનનું પઝેશન વી.એસ.ને આપશો તે સમયે વી.એસ. તમને ટ્રસ્ટ વિશે વાત કરશે અને તમારા બંનેના નામ એમાં ટ્રસ્ટી તરીકે દાખલ કરવાની ફોર્માલીટી એ પૂરી કરી નાખશે અને હા, મારૂં મકાન મેં વી.એસ.ને  જ વેચ્યું છે.

હવે તમને મારા જીવનમાં આવેલ વધુ એક સ્ત્રી પાત્રનો પરિચય કરાવું..ફોરમ..

કર્મણ તું તારી મહેનતથી પોતાનો આગવો ધંધો શરૂ કરી ચૂક્યો હતો અને ડોક્ટર સમીર પોતાની ખાનગી પ્રેક્ટિસ... તમારા બંનેના લગ્નમાં હું ખૂબ નાચ્યો હતો. તમારા બંનેના પ્રસંગો મને આ ડાયરી લખી રહ્યો છું ત્યારે પણ જાણે વીડીયો જોતો હોઉં તે રીતે યાદ છે. સમય, સમયની રીતે પસાર થતો ગયો. તમે બંને તમારા સંસારમાં પડી ગયા અને આપણું મળવાનું અનિયમીત થઈ ગયું. તો પણ લગભગ મહિને એકાદ વખત આપણે મળી લેતા. તમને મળું ત્યારે એવું લાગે જાણે શ્વાસમાં ઓક્સિજન નહિ, જીવવાની હિંમત અને હામ ભરાઈ ગયો હોય.

જીવનના ચાલીસમાં દાયકામાં પ્રવેશ થઈ ચૂક્યો હતો. ટ્રસ્ટની સેવાકીય પ્રવૃત્તિઓ દરમ્યાન જ મારો પરિચય થયો ફોરમ સાથે...

.... વધુ આવતા અંકે...

 આશિષ એ. મહેતા

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા સિરીઝના આગળના ભાગ વાંચવા માટે અહીં ક્લિક કરશો.

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા : ભાગ-8   by Ashish A. Mehta is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Based on a work at http://www.gujjustuff.com/.

Permissions beyond the scope of this license may be available at http://www.gujjustuff.com/

આનંદ પ્રિયા ભાગ - 7

“અલા, તમે બંને તો સીરીયસ થઈ ગયા... જો આમ જ સોગીયું મોઢું કરીને વાંચવાની હોય તો આ ડાયરી અંહિથી આગળ વાંચવાની જ બંધ કરી દો...”

કર્મણે સમીરના રૂમમાં ડાયરી આગળ વાંચવા માટે બુકમાર્ક વાળા પાનાની પછીનું પાનું ખોલ્યું. સમીર અને કર્મણ બંને આનંદ સાથેની મજાક-મસ્તીને લઈને થોડા ડિસ્ટર્બ થઈ ગયા હતા.. અને આજે કર્મણે પાનું વાંચવાની શરૂઆત કરી અને પહેલી જ લીટી જાણે કે આનંદ સમીર અને કર્મણની મનોદશા સમજતો હોય, જોતો હોય એ રીતે લખી હતી.

“મારા જવાનો અફસોસ ના કરો. યાર, તમારી જોડે વીતાવેલી દરેક પળો મારા માટે યાદગાર અને ઓક્સિજન જેવી હતી..

ચાલો મૂળ વાત ઉપર આવું.

કોલેજ લાઈફ એ બેચલર લાઈફનો બેસ્ટ ટાઈમ પીરીયડ કહેવાય. સ્કુલ લાઈફ પૂર્ણ થઈ, સમીર એની ઈચ્છા મુજબ મેડીકલમાં ગયો અને હું અને કર્મણ કોમર્સ કોલેજમાં.. કર્મણે એની ઈચ્છા મુજબ ધંધો શીખવાનો શરૂ કર્યો અને હું પણ મારા પપ્પા જોડે ટુર્સ એન્ડ ટ્રાવેલના ધંધામાં લાગ્યો.

એ સમયગાળામાં આપણું મળવાનું લગભગ અનિયમીત થઈ ગયું હતું. સમીર તો એની મેડીકલ બુકમાં જાણે ખોવાઈ જ ગયો હતો. હું અને કર્મણ નિયમીત મળતા.

બસ એ સમયગાળામાં મને સ્ત્રીના એક નવા સ્વરૂપનો પરિચય થયો. વિશીતા આ નામ પણ સાચું નથી પણ કર્મણ સમજી જશે...

સેકન્ડ યરની શરૂઆતમાં થયેલો પરિચય સેકન્ડ યર પૂર્ણ થતા ગાઢ બની ગયો હતો. હા, વિશીતા અને મારી મિત્રતામાં પ્રણયનો રંગ ઘુંટાવા લાગ્યો હતો. એક બીજાને લઈને અમે સીરીયસ હતા. થર્ડ યર પૂર્ણ કર્યા બાદ મેં મારા ઘરે જાણ કરવાનું નક્કી કર્યું હતું. પણ, તમે બંને જાણો છો તેમ..થર્ડ યર મારા માટે લાઈફનું ટર્નીંગ યર બની ગયું. ચારધામની ટુર હતી પપ્પા અને મમ્મી બંને ગયા. પપ્પાનો તો બીઝનસ હતો અને મમ્મીએ પણ વિચાર્યું કે, પપ્પાને મદદ પણ થઈ જાય અને જાત્રા પણ થઈ જાય. પપ્પા અને મમ્મી બંને નીકળ્યા. તે દિવસે હું બંનેને પગે લાગ્યો, મમ્મીએ મને કીધું એ શબ્દો મને બરાબર યાદ છે, “બેટા હવે તું મોટો થઈ ગયો છે. તારુ અને ઘરનું ધ્યાન રાખજે. તું બહુ ડાહ્યો છે અને સમજદાર પણ.”

પપ્પા અને મમ્મીએ મને ગળે લગાડ્યો અને ટુર લઈને નીકળ્યા. ત્યારે મારી અને પપ્પા બંનેની પાસે મોબાઈલ હતા. પપ્પા અને મમ્મી ટુરમાં ગયા તે પછી રોજ અમે મોબાઈલ ઉપર વાત કરતા હતા. ટુર 15 દિવસની હતી. ટુરનો 11 મો દિવસ હતો એ.. હું  પપ્પાના ફોનની રાહ જોઈને થાકીને સૂઈ ગયો. બીજા દિવસે સવારે ડ્રાઈવરનો ફોન આવ્યો.. અને સમાચાર આપ્યા  કે “બસ ખાઈમાં પડી ગઈ એ સમય રહેતા કૂદી ગયો અને માત્ર એ જ બચી ગયો હતો.....” સમાચાર જાણીને હું હેબતાઈ ગયો, એ દિવસોમાં આ સંસારમાં, પરિવારમાં હું એકલો જ રહી ગયો હતો. એ દિવસો મારા જીવનના ખરાબમાં ખરાબ દિવસો. તમે બે અને વિશીતા ત્રણ જણાએ મને સંભાળી લીધો. પસાર થતા દિવસો ઝખમ ઉપર મલમ લગાવતા ગયા. જીવન ધીમે ધીમે થાળે પડતું ગયું. ધંધો મેં સંભાળી લીધો હતો અને થર્ડ યર જ્યાં ત્યાં પતી ગયું. મારે પપ્પા-મમ્મી તો રહ્યા નહિ..વિશીતાના પપ્પાને વિશીતાએ અમારા પ્રણય સંબંધની વાત કરી. વિશીતાના પપ્પાએ સ્પષ્ટ ના પાડી. કારણ એક, મારા પરિવારમાં હું એકલો જ, બીજું અમારી જ્ઞાતિ અને સમાજ અલગ અને ત્રીજું અને મહત્વનું વિશીતા આર્થિક રીતે ઘણા જ સધ્ધર પરિવારમાંથી હતી.

ભાગીને લગ્ન કરવાનો મારો ઈરાદો ન હતો. અર્થ એ નથી કે, હું કાયર હતો પણ એ સમયે વિચાર એવો આવ્યો કે હું તો એકલો રહી ગયો. હવે જો મને કંઈ થાય તો વિશીતાને એના પિતાના ઘરનો સહારો પણ ન રહે. વિશીતા સાથે લગ્નનો વિચાર પડતો મૂક્યો. મેં મારો નિર્ણય વિશીતાને જણાવ્યો અને સમજાવ્યો. એ સાંજે અમે ખૂબ રડ્યા.

વિશીતા અને હું અલગ થયા. પણ એક વચન સાથે, વિશીતાને જ્યારે પણ મારી જરૂર પડે એ મને યાદ કરશે એક મિત્ર તરીકે, અને મારે મારાથી બનતી મદદ કરવાની..

વિશીતાના લગ્ન થઈ ગયા એના જ સમાજના એક સી.એ. સાથે અને એ ફોરન જતી રહી. બસ પછી ક્યારેય અમે મળ્યા નથી અને અમારી વચ્ચે કોઈ જ પ્રકારનો સંપર્ક ન રહ્યો. હા વાયા વાયા મને એના ખુશી ખબર મળતા રહેતા.

હમઉમ્ર સ્ત્રી મિત્ર હોવાનો એક ફાયદો કહું, જે મેં અનુભવ્યો, હમઉમ્ર સ્ત્રી મિત્ર હોય તો બોલવાની સભ્યતા, ડ્રેસિંગ સેન્સ, જનરલ નોલેજ જેવા ગુણો આપોઆપ ડેવલપ થાય.

હા, એક વાત જરૂર કહીશ, આપણા સમાજની એક નબળી માનસિકતા, મંદિરમાં રાધા-કૃષ્ણની મૂર્તિની પૂજા કરનાર આપણો સમાજ એક હમઉમ્ર સ્ત્રી અને પુરૂષની મિત્રતાને સ્વીકારી નથી શકતો.”

“તને, ખબર હતી, આનંદના પ્રણય સંબંધની?” ડોક્ટર સમીરે કર્મણને આગળ વાંચતો અટકાવીને પૂછયું

“હા, પણ આનંદે તને કહેવાની ના પાડી હતી. એણે કહ્યું હતું કે, જે પ્રણય સંબંધ ઉપર પૂર્ણ વિરામ મૂકાઈ ગયુ છે તેની કોઈ જ ચર્ચા કરવી નથી.” કર્મણે કહ્યુ.

“મતલબ, આનંદ તારી વધુ નજીક હતો. મારે એવું જ સમજવાનું ને.” કંઈક અણગમા સાથે ડોક્ટર સમીરે કર્મણને કીધું.

“ના એવું નથી. તારી સાથે આ વાતની ચર્ચા કરીને આનંદ તારૂ ધ્યાન તારા મેડીકલ અભ્યાસથી ડાયવર્ટ કરવા નહતો માંગતો. ચાલ રાત બહુ વીતી ગઈ આગળ કાલે વાંચીશું.” કર્મણે ડાયરીના પાના ઉપર બુકમાર્ક મૂકીને ડાયરી બંધ કરી.

કર્મણ ઉભો થઈને રૂમની બહાર નીકળ્યો અને સામેના બેડરૂમમાં ગયો એને આવેલો જોઈને, શિલ્પા (ડોક્ટર સમીરની પત્ની) સમીરના રૂમમાં ગઈ. સમીરની આંખોમાંથી ઉંધ ગાયબ હતી અને ચહેરા ઉપર અણગમો દેખાઈ આવતો હતો. શિલ્પાએ સમીરને કહયું, “ડોક્ટર સાહેબ, સૂઈ જાવ હવે આવતીકાલે સવારે તમારે ઓપીડી માટે પણ જવાનું છે.” .. અને રૂમની ડીમલાઈટ ચાલુ કરી અને લાઈટ બંધ કરી..

.... વધુ આવતા અંકે...

 આશિષ એ. મહેતા

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા સિરીઝના આગળના ભાગ વાંચવા માટે અહીં ક્લિક કરશો.

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા : ભાગ-7   by Ashish A. Mehta is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Based on a work at http://www.gujjustuff.com/.

Permissions beyond the scope of this license may be available at http://www.gujjustuff.com/

આનંદ પ્રિયા - ભાગ - 6

બીજા દિવસની સવારે ડોક્ટર સમીરના ઘરે વાતાવરણ સહેજ હળવું હતું. યશ અને રાજ બંને ગાર્ડનમાં રમી રહ્યા હતા. ડાઈનીંગ ટેબલ ઉપર ડોક્ટર સમીર અને કર્મણ બંને બ્રેક ફાસ્ટ માટે ગોઠવાઈ ગયા હતા.

 “યાર અઘરુ થઈ પડશે. આનંદની ડાયરી વાંચીને સમજવાની પણ છે ખાલી વાંચવાની હોય તો અલગ વાત છે. તું તારી ઓપીડી પતાવીને રાત્રે ઘરે આવે ત્યારે લગભગ 10 થયા હોય અને હું પણ લગભગ એટલા જ વાગે ઘરે આવું છું. એ પછી હું ફ્રેશ થઈને પરવારીને તારા ઘરે આવું પછી માંડ એક કે બે કલાક મળશે. ” કર્મણે મુંઝવણ રજૂ કરી.

“પણ વાંચવી તો છે જ .. એક કામ કર કર્મણ, આનંદની ડાયરી આખી વંચાઈ ન જાય ત્યાં સુધી તુ અંહિયા જ રહી જા. રોજ રાત્રે આનંદની ડાયરી વાંચીશું આપણે જે આનંદને જાણતા ન હતા તે આનંદને વાંચીને સમજીશું.”  ડોક્ટર સમીરે ઉપાય સૂચવ્યો.

કર્મણે કાજલની સામે જોયું અને કાજલે હામી ભરી એટલે કર્મણ કહ્યુ ઠીક છે. “કાજલ આજે ઘરેથી તું આપણો જરૂરી સામાન-કપડાં લેતી આવજે.”

ચાલો સાંજે મળીએ કહીને કર્મણ એની ઓફિસ જવા નીકળ્યો અને ડોક્ટર સમીર એના ક્લીનીક પર જવા.

----------------------------------

રાત્રીના આશરે 10.30 વાગે ભોજન બાદ ફરીથી ડોક્ટર સમીરના રૂમમાં કર્મણે આનંદની ડાયરી વાંચવાની શરૂ કરી. આગલા દિવસે જ્યાંથી અટક્યા હતા ત્યાં બુકમાર્ક મૂકેલ હતો. કર્મણે આગળ વાંચવાની શરૂઆત કરી.

“સ્ત્રીના બીજા સ્વરૂપ સાથે પુરૂષનો પરિચય બાલ્યાવસ્થામાં જ થઈ જાય છે. બહેન તરીકે, બહેન મોટી હોય તો મા સમાન અને નાની હોય તો દિકરી સમાન ગણાય આવું ક્યાંક વાંચ્યુ હતું. મારી કોઈ સગી બહેન કે ભાઈ તો હતા નહિ અને કોઈ કાકા કુટુંબ કે બીજા કોઈ ખાસ સગા પણ હતા નહિ એટલે બાલ્યાવસ્થામાં તો મને સ્ત્રીના આ બીજા સ્વરૂપનો પરિચય ન થયો પણ આપણે ત્રણે એટલે હું – આનંદ, કર્મણ અને સમીર જ્યારે આઠમા ધોરણમાં એક જ શાળામાં ભણતા હતા તે સમયે એટલે કે આપણી કિશોરાવસ્થામાં મને સ્ત્રીના આ બીજા સ્વરૂપનો પરિચર થયો. તમે બંને પણ એને ઓળખો જ છો. હું સાચું નામ નથી લખતો પણ તમારું અનુમાન સાચું જ હશે એની ખાતરી આપુ છું. આપણે ત્રણે જણાએ 10 માની બોર્ડની પરીક્ષા આપી તમે બંને તમારા મામાના ઘરે ગયા અને હું મારો પરિવાર અમારા વતન ગયા હતા. પપ્પાના ગામડાના ઘરનું રીપેરીંગ ચાલતુ હતું એટલે ત્યાં લગભગ એકાદ મહિનો રોકાયો. એ સમયે અમારા મકાનની બાજુના મકાનમાં, પોતાના મામાના ઘરે રહેવા આવી હતી..આશીની. મારાથી બે વર્ષ ઉંમરમાં મોટી... એ મારા પપ્પાને મામા કહેતી. શરૂઆતમાં મારી સાથે કોઈ ખાસ વાતચીત નહિ. પણ પછી તો અમારી વાતો ચાલતી તે છેક મોડી રાત સુધી ...ત્યારે મને સમજાયું કે સંબંધો માત્ર લોહીના જ નથી હોતા. લાગણીઓના તાણા-વાણાથી ગુંથાયેલા પણ હોય છે. એ સમયે મોબાઈલ ફોન તો હતા નહિ. પણ અમે બંનેએ એક બીજાને અમારા લેન્ડલાઈન નંબરો આપ્યા. વેકેશન પત્યું આપણું રીઝલ્ટ આવ્યું. હંમેશની જેમ સમીરનું રીઝલ્ટ સહુથી સરસ પછી કર્મણનું. સમીરે સાયન્સ લીધું અને મેં અને કર્મણે કોમર્સ. સમીરની ઈચ્છા ડોક્ટર બનાવાની, કર્મણની બિઝનસમેન બનવાની અને હું... હા હા હા મારું ક્યાં કંઈ નક્કી જ હતું. ..

પણ તમને યાદ છે. આપણે દર રવિવારે નિયમીત મળવાનું નક્કી કર્યું હતું. આવા જ એક રવિવાર તમે બંનેએ મને પૂછયું હતું કે, “અલા ગામડે શું કરીને આવ્યો?” હું સ્પષ્ટ જવાબ નહતો આપી શક્યો. કદાચ હું પોતે પણ એ વખતે સ્પષ્ટ નહતો કે આશીની પ્રત્યેની મારી લાગણી ઉંમરના કારણે થતું આકર્ષણ છે કે ખરેખર લાગણી છે....પણ, એ પછીની રક્ષાબંધન અને આ ડાયરી તમે વાંચો છે તેના બે વર્ષ પહેલાની રક્ષાબંધન સુધી આશીનીની રાખડી આવી જ જાય. એણે રાખડી મોકલી અને મને બહેન મળી ગઈ.. એની કોલેજ પતી અને લગ્ન થયા ત્યાં સુધી લગભગ દર શનિવારે અણે મારી સાથે ફોન ઉપર વાત કરી.. એની પસંદ-ના પસંદ, વાંચન, શોખ ... એના લગ્નના બાદ એની લાઈફમાં આવેલ સમસ્યા અને બીજી અનેક વાત.

આશીની એ સ્ત્રીનું મને મળેલ બીજું સ્વરૂપ કે જે મને એક બહેન તરીકે અને એક મિત્ર તરીકે મળી...લાગણીનો પ્રવાહ જેમાં સ્નેહ હતો... હેત હતું...

તમને જે પ્રશ્ન થયોને કે, છેલ્લા બે વર્ષથી રક્ષાબંધન ઉપર આશીનીની રાખડી કેમ નહિ આવી? તો કહી દઉં કે આશીની બે વર્ષ ઉપર આ સંસાર છોડીને ચાલી ગઈ..ખામી એના પતિમાં હતી એટલે એ માતૃત્વ ધારણ ન કરી શકી અને માતા નહિ બની શકવા બદલ એના ઉપર એના સાસરી પક્ષ તરફથી કરવામાં આવતો અત્યાચાર સહન કરવાની એની હદ આવી ગઈ હતી. એક સવારે એણે પોતાની જાતને જ ગળાફાંસો આપી દીધો અને આ દુનીયા છોડી દીધી. ત્યારે મને સ્ત્રીના નેગેટીવ શેડનો પણ પરિચય થયો. સ્ત્રી જો લાગણીની મૂર્તિ છે તો સ્ત્રી  ઈર્ષાની પણ મૂર્તિ છે. પેલી કહેવત છે ને કે, સ્ત્રીની દુશ્મન એ સ્ત્રી જ છે. આશીનીના કેસમાં આશીનીની આત્મહત્યા પાછળ સહુથી વધુ કોઈ જવાબદાર હોય તો તે તેની સાસુ હતી.

આશીની એ મારા જીવનપથની બીજી સ્ત્રી, બીજા ક્રમે આવતી આનંદપ્રિયા,  જે મારા માટે મારી બહેન પણ હતી અને એક મિત્ર પણ..”

કર્મણે બુકમાર્ક પાછું ગોઠવીને ડોક્ટર સમીર સામે જોયું.

“યાર આ માણસ... આને સરળ કહેવો કે રહસ્યમય? એ કાયમ મને પૂછતો કે ફર્ટીલીટીના પ્રોબ્લેમ માટે સારા ડોક્ટર કયા અને હું એને કહી દેતો કે, “***, તારે શું કામ છે.? તું રહ્યો એકલો ફક્કડ ગીરધારી. પણ આનંદે સ્પષ્ટતા ન કરી કે, એ કોના માટે પૂછે છે.. આપણે એવું જ સમજતા રહ્યા કે આનંદ આપણને બધી જ વાતો કહે છે પણ એણે ઘણુ બધુ આપણને નહતું કીધું.”  ડોક્ટર સમીરે કહ્યું.

“આજે આટલેથી આગળ નથી વાંચવું. મૂડ ઉતરી ગયો.. ખરેખર આપણે પણ આનંદને હેરાન કર્યો એવું મને ફીલ થાય છે. પણ એ આના નામ મુજબ જ આનંદથી જીવ્યો...”

.... વધુ આવતા અંકે...

 આશિષ એ. મહેતા

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા સિરીઝના આગળના ભાગ વાંચવા માટે અહીં ક્લિક કરશો.

********************************************************************************************

આનંદપ્રિયા : ભાગ-6   by Ashish A. Mehta is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Based on a work at http://www.gujjustuff.com/.

Permissions beyond the scope of this license may be available at http://www.gujjustuff.com/